اگر من مال و دولت داشتم انعام میدادم

برای هر گدائی نصف شب پیغام میدادم

دراین فصل زمستان رخت بر ایتام میدادم

یکی را پول میدادم یکی را شام میدادم

هدفمند کردن یارانه ها که از طرف دولت خدوم مطرح و با هدف کم کردن فاصله طبقاتی و

صرفه جویی قابلیت اجرایی یافته است. اگر این طرح با نظارت و به طور کامل اجرا بشه

قطعا می تونه کمک رسان اقشار آسیب پذیر و با درآمد کم باشه و میتونی منو یکی از موافقین

 طرح بدونید. میدونم باور نمی کنی

غضنفرحافظ منافع ترکهای عزیز در این وب ابراز امید واری کرده که با یکسان شدن قیمت

سوخت با حوزه خلیج فارس ، قیمت خودروهای کشورمان نیز با آنان یکسان بشه و همچنین

 یه معادله مطرح کرده که: اگه یه خونه باشه و تو حیاطش یه باغچه قشنگ باشه و من اونو

 با آب لوله کشی آبیاری کنم ، هزینه آب زیاد میشه و اگه چاه آب بزنم و از  پمپ های

   الکتریکی استفاده کنم ، هزینه برق زیاد میشه و اگه اصلا آب ندم گلهاش می خشکند  

        و برگشت به عصر تیرکمون شاهه. شما  اندیشمندان برای غضنفر جوابی دارید؟ ؟  

      من که دعواش کردم شما رو نمیدونم!!! تو رو خدا خودتونو ناراحت نکنین باشه!مر30

در ذیل میخوام شما رو با شاعری بزرگ و مردمی که نقطه نظرات موافقین و مخالفین طرح 

رو  در قالب طنز  آورده ، به شما معرفی نمایم. این شما و نگار فـروزنده شاعری نام آشنا:

( لازم به ذکر است نامبرده از موافقین طرح می باشد.)

 تو بهترين لايحه ي سالي عزيزم

با اينكه همه ي مردم از تو ميگريزند

من با تو و خوشه بنديت موافق هستم

با اينكه گرفتار پول اجاره هستم

در خوشه ي اول گر نبودم كه غمي نيست

اين خوشه بود بهر ضعيفان رقمي نيست

در خوشه ي دو هم گر نبودم بي خيالم

چون چاره اي هم جز اين ندارم

در خوشه ي سوم گر بيافتم چه كنم من

نه داد زنم نه گريه و شيون و غم

در نااميدي بسي اميد است

پايان شبم صبح سپيد است

 

 احمدی ای مرد خوب و باصفا       قول دادي پر كني تو جيب ما  

 خوشه بندي كرده اي يارانه ها        پس كجا رفت اين عدالت اي خدا

 از خودم من كه ندارم خانه اي         من كه آبدارچيم در اداره اي

 بچه هايم چهارتا واي اي خدا        زنم كه تازه گشته پا به ماه

 گر هدفمند شوند يارانه ها          كو لباس و كو خوراك بچه ها

 فكر كردم با خودم گر اعتراض      من زنم بهتر بود از هر لحاظ

 پس به منشي گفتم اي والا مقام      اعتراضي زن برايم بي كلام

  گفت مگر خوشه ي چند افتاده اي       كين چنين از ريخت و رو افتاده اي

 گفتم من والا شدم در خوشه ها          خوشه ي سوم شود از بهر ما

 تا كه گفتم اين سخن را بعد از آن        دخترك خنده برآورد و فقان

 گفت پس شكر خدا را ميكنم          كه تو هم درآمدي از رنج و غم

 تو مرفه گشته اي از هر لحاظ       اين بديهي ست بعد از اين سه امتياز

 اعتراضي زد برايم آن عزيز      شايدم لازم نبود آن تيك ريز

 چون مرا برده به راهي دور تر      نقطه اي از راه قبلم كورتر

 بيخيال خوشه و يارانه ها          زندگي گويند دو روز است بهر ما

 تا كنون يك روز رفت و روز بعد         مي رود بر روي تو سنگ لحد  

 نگار فـروزنده

 

ای مرفه کارمند بی حقوق        ای که بسیارید ایندم جوق جوق

ای نوشته فرم ها را بهر پول    ای بخورده زین سبب بسیار گول

فرم یارانه نمودی پر عزیز      تا روی با پول آن سوی ِ ونیز

فرم را پر کردی و ملق زدی     با کمر موزون بس لق لق زدی

گفته ای ماشین نداری زیر پا      دیزی ات پر باشد از آب و هوا

سقفِ بالاسر نوشتی آسمان      مالکی گفتی فقط یک از زنان

یک پسر داری تو شیطون و بلا    دختری داری چنان یاس منگولا

از حقوقت هم نوشتی توی ِ فرم     کم تر از خط فقیران است ونُرم

پس چونان بگذشت ایام مدید     دوره ای بگذشت و شد دور ِ جدید

حال میباشد جوابت در مبایل     دور تر از فکر و خاطر چند مایل

خوشة اول ببودی در نظر       پرت گشتی خوشة سوم دَمَر

درد میبینم تو را حاصل شده      فرم یارانه کنون کامل شده !!

حال دانستی مرفه بوده ای      بر شکم بیهوده کف را سوده ای

چون مرفه گشته ای اینک بَبَم       با خودت این جمله را گو دم به دم

خوشه را برگیر و بنشین ای سعید       یاد کن از آنکه بُن را میبرید

شاد باش و شاد زی اینک با حال       فقر و خطش را بشو پس بیخیال